FECR SURESİ (Resmi Mushaf : 89 / İniş Sırası : 10)

Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla…

1. Andolsun tan yerinin ağarma vaktine,

2. On geceye,

3. Çifte ve teke,

4. Yola koyulduğu zaman geceye.

5. Nasıl, bunlarda akıl sahibi için bir yemin var mı?

6. Görmedin mi ne yaptı Rabbin, Ad kavmine?

7. Sütunlarla dolu İrem’e,

8. Ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.

9. Ve ne yaptı vadide kayaları oyan Semud kavmine?

10. Ve kazıklar sahibi Firavun’a.

11. Bunlar, ülkelerde azıp zulmetmişlerdi.

12. Ve oralarda bozgunu çoğaltmışlardı.

13. Bu yüzden Rabbin, üzerlerine azap kamçısını yağdırıverdi.

14. Çünkü Rabbin tam gözetleme yerindedir / tam bir biçimde gözetlemektedir.

15. İnsan böyledir; Rabbi kendisini deneyip de ona cömert davranır, nimet yağdırırsa: “Rabbim bana ikramda bulundu.” der.

16. Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: “Rabbim bana ihanet etti.” der.

17. Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz.

18. Yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz.

19. Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz.

20. Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz.

21. İş böyle gitmeyecektir. Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,

22. Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde,

23. O gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var!

24. Der ki: “Keşke şu hayatım için önden birşeyler gönderseydim.”

25. O gün hiç kimse O’nun azabı gibi azap edemez.

26. Ve hiç kimse O’nun vurduğu bağ gibi bağ vuramaz.

27. Ey sükuna kavuşmuş benlik!

28. Dön Rabbine, razı etmiş ve razı edilmiş olarak.

29. Gir kullarımın arasına.

30. Gir cennetime.