ABESE SURESİ (Resmi Mushaf : 80 / İniş Sırası : 24)

Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla…

1. Yüzünü ekşitti ve öteye döndü;

2. Yanına kör adam geldi diye.

3. Nereden bilirsin, belki de o arınıp temizlenecek.

4. Belki de düşünüp taşınacak da öğüt kendisine yarayacak.

5. O, kendisini her türlü ihtiyacın üstünde görene gelince,

6. Ki sen ona yöneliyorsun;

7. Sana ne onun arınmasından!

8. O, koşarak sana gelen var ya;

9. Odur içine ürperti düşen.

10. Sen ona aldırmazlık ediyorsun.

11. Hayır, hiç de öyle değil. O bir düşündürücüdür.

12. Dileyen onu düşünüp öğüt alır.

13. Kutsanan bereketli sayfalardadır o.

14. Yüceltilen, tertemiz sayfalarda,

15. Yazıcıların ellerinde;

16. Ak-pak, mübarek yazıcıların.

17. Kahrolası insan ne kadar da nankördür!

18. Hangi şeyden yarattı onu?

19. Bir spermden. Yarattı onu, ölçülendirip-biçimlendirdi.

20. Sonra yolu kolaylaştırdı kendisine,

21. Sonra öldürdü onu, kabre koydurdu.

22. Sonra dilediği zaman diriltip ortaya çıkardı onu.

23. Hayır, hayır! O, O’nun kendisine emrettiğini hiç yerine getirmedi.

24. Hadi, bakıversin insan kendi yiyeceğine!

25. Biz suyu döktük de döktük.

26. Sonra toprağı yardık da yardık.

27. Ardından yeryüzünde daneler bitirdik.

28. Üzümler, yoncalar vücuda getirdik.

29. Zeytinlikler, hurmalıklar oluşturduk.

30. Gür çimenli, bol ağaçlı bahçeler.

31. Meyva, otlak, sebze yetiştirdik.

32. Sizin ve hayvanlarınızın yararına.

33. Şiddetli çarpanın çıkardığı korkunç ses geldiğinde,

34. Bir günkü o, kişi öz kardeşinden kaçar,

35. Öz annesinden, öz babasından,

36. Eşinden, oğullarından kaçar.

37. O gün onlardan her kişinin, kendisine yetecek bir uğraşı vardır.

38. Yüzler vardır o gün, pırıl pırıl.

39. Gülen, müjdelerle parıldayan yüzler.

40. Ve yüzler vardır o gün toza toprağa bulanmış.

41. Tozu-toprağı da bir is bürümüştür.

42. İşte bunlardır küfre sapanlar, kötülüğe batanlar.